De planning voor deze voormiddag zag er als volgt uit:

Om 10.00 uur: -verwelkoming door de heer Luc Van de Sompele. directieteam SMIK; -duiding van het project 'Pax, een schot in de roos' door mevrouw Carine Lamote; ·53 leerlingen van het tweede, derde en vierde jaar spelen fragmenten uit ULE
 
















Over het project"Pax, een schot in de roos"

Käthe Kollwitz: "In ons leven is een barst gekomen die nooit meer zal helen. Dat hoeft ook niet." In het boek van IIse Kleberger over "Käthe Kollwitz" lezen we het volgende: "Zijn kameraden begroeven hem bij zonsopgang. Toen zij het nieuws van de dood van haar zoon vernam, schreef

Deze kunstenares verloor in de nacht van 22 op 23 oktober 1914 haar zoon Peter. Hij sneuvelde 2 dagen nadat hij was aangekomen aan het front. De eerste aanval van zijn regiment in het Roggeveld van Esen (Diksmuide) was voor hem fataal. Zijn kameraden begroeven hem bij zonsopgang, I I km van onze school verwijderd.

Het sterven van Peter Kollwitz en de kunstzinnige manier waarop zijn moeder ermee omgaat zijn voor ons een inspiratiebron. Met dit project willen we onze leerlingen inzicht verschaffen in de sluipende structuren van agressie, geweld en oorlog. Wij vinden het onze plicht om hen te tonen hoe het er vroeger aan toe ging. Hoe het soms goed was en hoe het soms fout liep. Daarom kijken wij

o.a. naar de littekens in de twintigste eeuw, zoals zij gezaaid liggen in ons landschap: Vladslo, Diksmuide. Passendale, Hili 62, Pool of Peace, Breendonk... Maar wij leren de leerlingen ook naar zichzelf kijken. Jongeren zijn soms meedogenloze rivalen. Wij willen hen leren hun eigen conflicten te doorzien, te beheersen, te voorkomen.

Carine Lamote

 De fragmenten die de leerlingen spelen komen uit de volgende hoofdstukken: Cruyshautem. juli 1914 -Oorlog! augustus 1914 -Op de vlucht. herfst 1914 -Watou, april 1915 -Saint-Georges-de-Noisné. lente 1918 -Watou, november 1918 -Cruyshautem, november 1918

Speelden mee: Maegan Dewilde, Deborah Pemu, Carolien Portier, Fien Rosseel, julie Van Oost, Shania Amandels, jolien Borra, leerlingen van klas 220-230-240, Zoë Derdaele, Michiel Cromheecke, Celien Pottelancie, Amber Devreker. Iza Top. Karel Depoorter. Annelien Logghe. Pieter-Jan Hoet. Xuan Demeulemeester, Arne Govaere. Millie Beuckelaere. Febe Christiaen, Laurine Denolf. Marie De Schaepmeester. Maxim Ledaine, Elise Maes, Dieter Ossaer. Sil Seynaeve, jari Vandenberghe, Chalina Vandevelde, Ana'is Maes, Rune Degryse, Wouter Staelens.

Dit onder de begeleiding van leerkrachten Nederlands Wim Mattheus, Kristof Follet en Agnes Blomme. De heer Guido Willaert hielp mee.









Marc de Bel vertelt over de totstandkoming van het boek


 

Marc de Bel is geen onbekende voor het Sint-Martinusinstituut. AI meer dan 15 jaar komt hij langs om de zesdejaars van de omliggende lagere scholen te vertellen over zijn spannende verhalen. Het is voor de school dan ook een hele eer dat hij zijn nieuwste creatie "in primeur" wil voorstellen.

Op de website van zijn uitgever kan je het volgende lezen:

Marc de Bel (°1954, Kruishoutem) werd geboren als zoon van een timmerman. Hij is getrouwd met Mie Buur en samen hebben ze vier kinderen (Elf, Aim, Ayan en Allen) en vijf kleinkinderen. Hij woont nog steeds in Kruishoutem met een bende huisdieren. Hond Kabbas is helaas overleden. De kat Poitou is intussen 17 jaar en goeie maatjes geworden met de superactieve familie Zoldermuis. In de tuin scharrelen vijf kippen en Jean-Luc, de haan rond. Helaas heeft een knorrige buurman Pica, de tamme ekster, doodgeschoten. Jarenlang was Marc de Bel onderwijzer in het vierde leerjaar. Zo leerde hij kinderen natuurlijk heel goed kennen, dat merk je ook aan de populariteit van zijn boeken. Hij vertelde aan zijn leerlingen de meest ongelooflijke verhalen, die hij vaak zelf illustreerde. Zo is zijn debuut ook ontstaan. Hij vertelde elke dag een stukje van het verhaal aan de kinderen van zijn klas. Toen het schooljaar afgelopen was, was het verhaal dat nog niet. Marc de Bel beloofde dat hij het hele verhaal uit zou schrijven. zodat ze het vervolg konden lezen.

Marc de Bel is prettig gestoord en beweert dat hij als elijarig kind uit een boomhut gevallen is. Daardoor is hij voor een stukje altijd elf jaar gebleven. Zijn fontanel is opengebarsten door de val en langs die weg komen de knotsgekke ideeën en verhalen zijn hoofd binnen. Marc de Bel hoopt dat die fontanel nooit meer dicht zal groeien. Marc de Bel geeft ook veel voordrachten in scholen en bibliotheken. Ook houdt hij zich bezig met diverse muzikale projecten. Zijn debuut was Het ei van oom Trotter, dat meteen werd bekroond door de Kinder-en Jeugdjury voor het Boek in Vlaanderen. Het was meteen de start voor een vruchtbare schrijvers loopbaan.

Duizenden boeken van Marc de Bel vonden intussen hun weg naar de Vlaamse, en ook wel de Nederlandse jeugd. Hij werd op korte tijd zowat de populairste jeugdschrijver in Vlaanderen. In zijn boeken kiest Marc de Bel resoluut partij voor de kinderen. Hij vindt dat kinderen hun creativiteit moeten kunnen botvieren en dat ze hun fantasie de vrije loop moeten kunnen laten. Sympathieke, avontuurlijke ooms en onderwijzers stimuleren hen daarbij. Ook dieren en de Boeboeks spelen een belangrijke rol. De Boeboeks zijn een leuk. harig volkje, een vuist groot en verliefd op muziek. Ze zijn bekommerd om het milieu, een van de hoofdthema's in het werk van De Bel. De illustraties bij sommige boeken werden gemaakt door Steven D'hondt. Ook Jan Bosschaert illustreerde een aantal van zijn boeken.

Marc de Bel schrijft ook boeken samen met Guy Didelez. Sommige van zijn boeken zijn vertaald in het Engels. Frans, Duits, Deens. Noors, Italiaans. Faroer, Japans en Koreaans en worden regelmatig op de planken gebracht (o.a. door kindertheater Acaboe). Naast de boeken zijn er sinds kort ook strips, onder andere van de Boeboeks en de zusjes Kriegel. Drie van zijn boeken zijn reeds verfilmd: Blinker, Blinker en het BagBag-juweel en De zusjes Kriegel.

Marc de Bel werd geinterviewd door Guido Willaert...









De heer Rik Gadeyne. directieteam SMIK, nodigt de aanwezigen uit om de loopgraven te bezoeken:





Over het Boek ULE,

Dit verhaal is gebaseerd op wat mijn grootmoeder Eulalie 'Uleke' Pauwels en mijn ouders mij hebben verteld over de Eerste Wereldoorlog en mijn grootvader Amedeus Lobbens. Veel dingen in dit boek zijn dus echt gebeurd. Niet alles, want...
'De tijd verdoezelt onze herinneringen, kapselt die in en moffelt die ergens in een donker, liefSt vergeten hoekje van ons geheugen, zodat wij ons het verleden niet herinneren zools het was, moor zoals het had moeten zijn.' -Pepee Pauwels
'De geschiedenis beschrijft alles zo alsof het niet anders had kunnen gebeuren. Maar het had op honderden manieren kunnen gebeuren. De geschiedenis kiest de zijde van het gebeurde en licht het door een hechte samenhang uit het niet-gebeurde. Onder alle mogelijkheden steunt zij op die ene, de overlevende. Zo wekt de geschiedenis altijd de indruk ofzij partij kiest voor het sterkere, namelijk voor het werkelijk gebeurde: het had niet niet gebeurd kunnen blijven, het moest gebeuren: -Elias Canetti
'One day, baby, we '11 be aid and think about the story's we could have told: Asaf Avidan
Ule vertelt het verhaal van Eulalie Pauwels die 14 jaar wordt als de Eerste Wereldoorlog uitbreekt. Het is een verhaal dat je van het beging tot het einde meesleept. Marc de Bel vertelt op een boeiende manier het verhaal van een puber die tijdens 4 jaren oorlog uitgroeit tot een volwassen meisje. Of hoe oorlog een mens kan tekenen in zijn of haar doen of laten.
Het boek is uitgegeven bij uitgeverij Manteau.
ISBN: 978 90 223 2863 7
In de pers:
"Cirkeltje rond Ule is 14 in 1914. Ze woont met haar ouders en drie broertjes in een boerderij in Cruyshautem. Op hoaa veertiende gaat ze in dienst bij de dorpsdokter. Een nieuwe wereld vol schilderkunst, muziek en boeken gaat open, maar dan voalen de Duitsers België binnen en wordt haar vader opgeroepen voor het leger. Ule en haar broers moeten naar een Franse kolonie en worden daar van elkaar gescheiden. Ze is hier niet mee gediend en rebelleert Wanneer ze hoort dat er een bom gevallen is in Watou loopt ze weg met een vriendin, haar broers en Amedeus, die ze in de kolonie heeft leren kennen. Het wordt een spannende tocht met gevaren, liefde en vriendschap op de weg. Dit boek heeft een speciaal plekje in het hart van Marc de Bel.
"Mijn dochter en kleindochters zijn heel benieuwd naar het boek, want Ule is mijn grootmoeder. En het meisje op de cover dat mijn grootmoeder speelt, is mijn kleindochter. Dat is een heel mooi cirkeltje waar ik heel blij mee ben, ik vind dat heel warm. Ze zitten allemaal te wachten en dan vragen ze of het geen triestig verhaal is. Dan antwoord ik: 'Nee, de Eerste Wereldoorlog was niet triestig' "

Ruime belangstelling voor het project en de loopgraven die voor de herdenking van deze 100 jarig bestaan van WO I nagebouwd werden.























Als werkgroep kozen we ervoor om dit project over het hele jaar te spreiden. Een overzicht van het programma:

Op 6 september informeren we de leerlingen over het project op een originele manier. We trekken hiervoor naar site Lange Max in Koekelare. Hier stond tijdens WO I een kanon dat de Duitse troepen gebruikten om o.a. Duinkerke te beschieten. De heer Charles Lommens en de heer Steven Maes geven de leerlingen een korte sessie: WO I voor dummies.

Op 26 september laten we de leerlingen op de bezinningsdag onder begeleiding filosoferen: Moet je wetten waar je niet voor gekozen hebt toch respecteren?; Wanneer zou je voor iemand kiezen?; Wat is de basis van vertrouwen?; Kies je ook als je niet kiest?; Heeft de meerderheid altijd gelijk?; Wanneer is een verandering een verbetering?; Is het nodig om de wereld te veranderen? Wat is de beste staatsvorm?; Wat is machtsmisbruik?; Wanneer mag ik mij met een ander bemoeien?; Wanneer gaat eigenbelang boven algemeen belang?; Wat is rechtvaardigheid? Wat is vrijheid van meningsuiting?; Kan je geluk organiseren?; Wat hebben we nodig om een goed leven te leiden?; Wat is 'gelijkheid'?; Welke krachten bepalen de loop van de geschiedenis?.. Tussendoor werken de leerlingen aan de opbouw van een stuk loopgraaf: een sleuf delven, aarde ophogen en zandzakken vullen. We doen dit niet alleen op het eigen schooldomein, maar ook op het domein van basisschool De Negensprong in Koekelare en De Schatkist in Ichtegem. We nemen foto's en filmen de werkzaamheden zodat we die kunnen delen met het grote publiek.
Op zondag 29 september stelt Marc De Bel zijn nieuwste boek "UIe" voor op onze school. Het boek vertelt het verhaal van de 14-jarige Ule die de oorlog van nabij meemaakt en op de vlucht moet. We nodigen onze leerlingen en de leerlingen van de lagere scholen, samen met de ouders, uit om van deze voorstelling getuige te zijn. Onze leerlingen spelen enkele fragmenten uit het boek na. We onthullen dan ook onze loopgraven. In de maanden september-oktober werken de derde-en vierdejaars aan een onderzoeksopdracht. In groepjes werken ze een bepaald thema uit dat te maken heeft met WO I: communicatie, geneeskunde, kinderen op de vlucht. Koekelare en Ichtegem in de oorlog, oorlogspropaganda... Op 10 oktober dienen zij hun paper in.

Op dinsdag 22 oktober en woensdag 23 oktober (sterfdatum Peter Kollwitz) werken de leerkrachten themalessen uit: -Nederlands : jeugdboeken (Milans grote oorlog. Serafijns oorlog, Zomer in Passendale. Célines Grote Oorlog, Oorlogsjaren. Ver van leper. Het Geweer, Age 14. Meester Ernestine, Ule...); taalschat. spreekwoorden-en zegswijzen i.v.m. oorlog -Frans-Engels: literatuur. taalbad, uitwisseling met Franse of Engelse school -STW : voeding, hygiëne in WOl -leefsleutels -godsdienst: waarden en normen. conflicten oplossen, geweld. omgaan met macht -chemie: samenstelling strijdgassen -biologie: toestand 4 jaar brak water (alles onder water), veestapel na de WOl ,interview met een onderwaterarcheoloog -aardrijkskunde: wereld -oorlog: wie waren de landen die mee deden?; waar lagen de verschillende naties? -Latijn -geschiedenis: veroveringen. imperialisme. oorlogsmemoires ...

Op donderdag 24 oktober laten we de oorlogsgruwel beleven. De eerste graad trekt naar leper (In Flanders Fieldsmuseum, Hili 62, Passendale). Het wordt een exploratietocht in samenwerking met het In Flanders Fieldsmuseum. De tweede graad trekt naar het Fort van Breendonk en de Dossinkazerne in Mechelen.

Op vrijdag 25 oktober laten we de derde-en vierdejaars aan het werk. We laten hen workshops geven en drama of muziek brengen in de Groote Oorlogshow. De leerlingen gingen hiervoo op zoek naar informatie tijdens hun onderzoeksopdracht. Niet via dvd, boek of internet. maar via getuigenissen. interviews en het bezoeken van historische plaatsen. Ze actualiseren geweld, oorlog naar 2013. Ze verwerken alle informatie in een paper en presenteren en delen hun ervaringen aan de andere leerlingen. Ze doen dit aan de hand van een dramatische presentatie: woord, muziek, dans, stilleven ...

Op vrijdag 28 februari, zaterdag I maart, zondag 2 maart: In de weken vooraf werken de leerlingen aan een kunstwerk dat we tentoonstellen in CC Huis Proot. Dit planden we in CC De Brouwerij waar zich de Käthe Kollwitztoren bevindt. maar omwille van renovatiewerken opteren we voor een andere locatie.

Op vrijdagavond, bij valavond. plannen we een fakkelloop. Twee leerlingen per klas lopen in estafettevorm van het Roggeveld in Esen (plaats overlijden Peter Kollwitz) naar Huis Proot. We ontsteken een fakkel met eeuwig vuur in het veld en dragen die mee tot in Koekelare. Onderweg houden we even halt bij het Duits militair kerkhof in Vladslo waar het Treurend Ouderpaar van Käthe Kollwitz herinnert aan zoon Peter. De laatste kilometer nodigen we de leerlingen van de naburige basisscholen uit om samen mee te lopen en op die manier een vredesboodschap voor jong en oud uit te dragen. In Koekelare ontsteken we een eeuwig vuur ter nagedachtenis van alle overleden oorlogsslachtoffers en in het bijzonder Peter Kollwitz. Hieraan koppelen we meteen de opening van de kunsttentoonstelling. Op zaterdag en zondag stellen we de kunsttentoonstelling open voor het grote publiek. De kunstwerken zijn gemaakt uit "oorlogsresten/oorlogsafval". Via DOVO kunnen we (veilige) lege obussen gebruiken. Een firma die kunstprotheses maakt is bereid om ons lege mallen te bezorgen die  we kunnen gebruiken om beenderen in gips te gieten. We bestuderen oorlogspropaganda en actualiseren dit. Kunstenaars begeleiden ons in het creëren van de kunstwerken. De leerlingen brainstormen over oorlog, geweld, vrede ... en verwerken dit in hun eigen creatie.

Op vrijdag 8 november herdenken we de slachtoffers van beide wereldoorlogen aan het oorlogsmonument in Koekelare. Dit doen we in samenwerking met de leerlingen van het Da Vind Atheneum (GO-onderwijs) en de plaatselijk NSB-afdeling. De leerlingen lezen hardop bezinnende teksten. We leggen bloemenkransen neer.

Op vrijdag 4 april fietsen we langs littekens. Onze school heeft een traditie om in de vastenperiode even stil te staan bij het lijden van de mens. Dit past uitstekend bij het jaarproject. We gaan op zoek naar littekens dichtbij: Lange Max in Koekelare, het IJzerfront, Stuivekenskerke, Duitse militaire begraafplaats in Vladslo (Treurend Ouderpaar), Belgisch militaire begraafplaats in Keiem, een moslimbunker in Oudekapelle. .. Op elke plaats staan we stil en brengen leerlingen poëzie, bezinnende teksten, liederen ... Over de middag installeren we een veldkeuken.
Dit alles gebeurt dankzij de steun van de directie en leerkrachten van het Sint-Martinusinstituut. Daarnaast kunnen wij op de hulp rekenen van heel wat externe partners. Financiële ondersteuning krijgen we van Canon Cultuurcel van het Departement Onderwijs.

Carine Lamote en Kristof Follet Projectleiders





Marc de Bel stelt zijn nieuw boek voor in het teken van de herdenking van WO I.
Je kon deze bij aankoop het boek laten signeren door de auteur zelf.







Er was ook een receptie voorzien





Dit pittig biertje moest je terug mee nemen naar de gruwelijke momenten van 14-18...



Pagina aangemaakt door JF.