26 augustus  VEURNE – OOSTENDE 32km



De Vierdaagse v/d IJzer,die we net achter de rug hebben, blijft ons beroeren. De mooie parkoersen en de herdenking aan de vele oorlogsslachtoffers zijn ook de ingrediënten die wij  nastreven. We starten zondag in Veurne voor onze laatste editie van Den Grooten Tocht, waarbij we het einde van de oorlog willen belichten en de thuiskomst willen herinneren van hen die het overleefden. Dit in tegenstelling tot de vorige keren toen de tocht ter nagedachtenis was aan allen die opgeroepen of gevlucht waren richting Westhoek. Terwijl in augustus van 1918 het tij begon te keren tijdens de ontzettingsgevechten in het Heuvelland, beginnen wij 100 jaar later aan onze terugtocht. Het kanaal Veurne – Nieuwpoort brengt ons al snel op vertrouwd Vierdaagseterrein in Oostduinkerke en Nieuwpoort. Met een blik op het Albert I monument, volgen we het kanaal Plassendale-Nieuwpoort tot aan de Rattevalle. Dwars door de polders trekken we zo naar Middelkerke en Raversijde. Om de kust uit te zwaaien nemen we daar de Zeedijk tot in Oostende. Hier wacht ons om 18.00u een plechtigheid aan het monument waar we samen met het stadsbestuur hulde brengen aan de gesneuvelden.

17 oktober 1918 Het 2de Belgische Jagersregiment bevrijdt Oostende, nadat tegen de middag de laatste Duitse soldaten zijn weggetrokken. Koning Albert en koningin Elisabeth bezoeken Oostende.
 
27 augustus  OOSTENDE – BRUGGE 35km

Vandaag wacht ons een trip naar Brugge. We zoeken meteen de veerboot op om de geul te dwarsen. Even verder duiken we achter de Spuikom opnieuw de polders in, richting Klemskerke. We kronkelen evenwel meer richting binnenland en hopen aan de Plassendalebrug onze begeleiders te vinden voor een eerste versnapering. We polderen weer verder over de stafkaart, nu weer wat omhoog naar Stalhille en zoeken kriskras de rustigste wegen op om in het gehucht Nieuwege het kanaal te vinden richting Brugge. Nog 7.5km, en met hopelijk de wind in de rug, bereiken we tijdig het centrum om ons klaar te maken voor de plechtigheid aan het monument.

Op 18 oktober krijgen de Bruggelingen de laatste geallieerde bombardementen over zich heen en komen de eerste soldaten van het bevrijdende leger aan de Smedenpoort toe. De Duitsers verdedigen zich nog en er wordt een hele nacht geschoten. Op zaterdag 19 oktober in de vroege ochtend verlaten de laatste Duitse militairen de stad via de Katelijnepoort. Op 21 en 25 oktober bezoeken koning Albert I, Koningin Elisabeth en prins Leopold de stad, eerst incognito en dan officieel met een defilé van enkele troepen.
 
28 augustus  BRUGGE – GENT 38km

Met de Vierdaagse al in de benen en de twee vorige stapdagen wordt dit al onze zevende trip. ‘Krakende wagens lopen het langst’ en dat hopen we maar want Brugge en Gent hebben ze niet te dicht bij elkaar gelegd. We nemen de trein tot Beernem, een transportmiddel dat 100  jaar geleden eveneens  soldaten huiswaarts bracht. Vandaar gaan we opnieuw het water opzoeken om ons te gidsen. Het kanaal Gent – Oostende leidt ons naar St Joris. Tussen het kanaal en de Oude Vaart brengt een mooi stuk natuurgebied ons op grondgebied Aalter. Tussen de velden en landerijen Weibroek, Oostmolen en Axelwalle door, slaan we via Bellem terug af richting kanaal om daar aan de overzijde de middagrust te houden. Vanaf hier moeten we nog zo’n 20km overbruggen, links en rechts, langs de kanaaloever, om Gent te bereiken. In de bibliotheek wachten onze uniformen en ongetwijfeld een mooie parade via de lange lanen van het  Albertpark naar het oorlogsmonument. Op 11 november 1918 werd niet alleen de wapenstilstand van de Eerste Wereldoorlog ondertekend. Net op die laatste dag van de oorlog werd Gent bevrijd. Op 13 november 1918 kwam Koning Albert I naar Gent om zijn troepen te schouwen en om ontvangen te worden door de stad.  
 
29 augustus  GENT – AALST  33km

Vanuit onze overnachtingsplaats in Drongen zijn we vlug in het natuurreservaat Boergooien-Ossemeersen en bereiken we wat verder het St Pietersstation. Ook nu nemen een stukje de trein om de wandelafstand voor die dag wat doenbaar te houden. In Melle zetten we de tocht verder. We volgen nog even de Schelde om dan af te buigen via Kwatrecht en Massemen tot Smetlede. Misschien nog een extra tussenstop inlassen in Erpe om dan verder langs de rustigste wegen in de omgeving van het kasteel van Maal, Aalst te bereiken. Het stedelijk Ziekenhuis is onze blikvanger om ons de stad in te loodsen en hopelijk tijdig en wel in aanwezigheid van het stadsbestuur de plechtigheid aan te vangen. Het einde van de oorlog werd aangekondigd door middel van een tekstaffiche : ‘De laatste Duitsche soldaten hebben onze stad verlaten. AALST IS VERLOST’. Met deze euforische woorden liet de dienstdoende burgemeester Felix De Hert op 14 november 1918 weten dat het langverwachte einde van de vijandelijkheden eindelijk ook echt een feit was.
 
30 augustus  AALST – BRUSSEL 40km

Onze laatste stapdag! De blikken niet meer eindeloos gericht, de benen terug  vol adrenaline en de sfeer zal meer uitgelaten zijn. Het thuisfront wenkt! We vertrekken door het park Osbroek. Hoe kan het anders: we zoeken weer een waterweg op om ons voort te stuwen. Nu brengt de Dender ons na 9km in Teralfene. Tussen Liedekerkebos en  Loddershoek stappen we rustig richting Strijtem om via ‘Sleest’ en ‘Diept’ de ‘Verzekering tegen de Grote Dorst te bereiken’, onze gereserveerde middagrustplaats. Van hieraf wordt het nog een mooie tocht via Tomberg, Schepdaal, St Anna-Pede. De paden en kerkwegels zijn een mooie afsluiter van Den Grooten Tocht en zo zullen we via Neerpede de agglomeratie Brussel bereiken. Ook hier een kanaal, weliswaar met minder mooie oevers, om ons tot aan de Vlaamse Poort te leiden vanwaar we de stad binnengaan. Er wacht ons een afsluitende plechtigheid aan het monument van de Onbekende Soldaat. Kunnen we de laatste Grooten Tocht waardiger afsluiten dan daar? ‘Het is van geen belang te weten of hij burger, werkman of landbouwer, Vlaming of Waal is; wij brengen hem hulde omdat hij in onze ogen de blijvende eigenschappen van ons ras vertegenwoordigt, omdat hij een onaantastbaar symbool is van de verdediging van onze vrijheid en eenheid en onafhankelijkheid, en een waarborg voor het onsterfelijk bestaan van ons Vaderland.’

We hopen daar dat al onze plechtigheden, onze vele afgelegde kilometers en onze opgemerkte verschijning doorheen Vlaanderen mogen bijdragen tot het in stand houden van de herinnering aan de vele gesneuvelden die, wellicht zonder dat ze het op dat moment zelf beseften, onze vrijheid van vandaag bewerkstelligd hebben.

‘Herdenken doet vrede bewaren’. Dank aan het Vierdaagsecomité voor de ondersteuning van onze organisatie gedurende al die jaren.  Dank aan alle plaatselijke overheden om ons te ontvangen en plechtigheden te organiseren ter nagedachtenis aan allen aan wie wij onze Grooten Tocht opgedragen hebben.

Dank aan alle  deelnemers en initiatiefnemers om dit te volbrengen.