Gastbijdrage doorgestuurd door Tim Denecker uit Proven

Maurice François Boerhave werd op 27 september 1891 geboren in Boeschepe, in het noorden van Frankrijk. Mijn grootmoeder bezit een aantal van zijn brieven van het front aan zijn ouders. In die brieven schreef hij telkens opnieuw dat hij in goede gezondheid verkeerde maar ook dat hij het jammer vond dat hij nooit brieven terug kreeg van zijn ouders. Waarschijnlijk konden hun brieven hem door omstandigheden nooit bereiken. Op 7 december 1914 schrijft hij de laatste brief aan zijn ouders, waarin hij nogmaals om een reactie vraagt.

Volgens een brief van zijn kameraad, Pascal Bailleul, sneuvelde hij in de morgen van vrijdag 11 december 1914, en ontving hij nooit de brief van zijn ouders.

Hieronder de fiche van Maurice Boerhave.



(http://www.memoiredeshommes.sga.defense.gouv.fr)

Dit is de brief van Pascal Bailleul aan de ouders van Maurice Boerhave.

Passavant, 18 januari '15

Beste mijnheer Boerhave
Beste mevrouw

Ik heb uw brief van 28 november ontvangen op 3 januari. Deze vertraging is te wijten aan mijn terugkeer naar het front. Ik heb de brief beantwoord maar met een vertraging van ongeveer zes weken.

U zult me de vertraging verontschuldigen die ik me veroorloofd heb om u van antwoord te zijn, maar geloof me vrij, mijn beste mijnheer en mevrouw, deze vertraging is helemaal niet gewild, het zijn de militaire operaties die me ertoe gedwongen hebben, want in de loopgraven doet men niet wat men wil. Desondanks ben ik u niet vergeten, elke dag dacht ik aan u, en ik profiteer van enkele dagen verlof om u te schrijven.

Bij het ontvangen van uw brief was ik zodanig aangegrepen dat ik mijn tranen niet kon bedwingen. Deze brief die voor de dierbare Maurice bestemd was, heb ik hem niet kunnen teruggeven. U zult immers zonder twijfel weten dat uw betreurde zoon en mijn goeie vriend gevallen is op het ereveld in de morgen van vrijdag 11 december. Ik hoop dat u er dadelijk over werd ingelicht.

Maar, beste mijnheer en mevrouw, ik hoop dat u de moed niet verliest bij deze beproeving want ik bewonder de goeie Maurice ten zeerste, hij is gevallen vóór de vijand en hij heeft zij plicht als goed soldaat tot op het laatste ogenblik vervuld. Hij is bovendien gestorven terwijl hij een kruisteken maakte; in zijn korte doodstrijd is hij zij God en zijn familie niet vergeten. Ik heb hem zien vallen en toen heb ik enkele gebeden gezegd voor de rust van zijn ziel, en vervolgens heb ik een klein onderdeel van zijn uitrusting begraven. En als ik het geluk heb te overleven, zal ik me na de oorlog erg verheugen zelf bij u te komen om u dit voorwerp terug te geven ter herinnering aan de dierbare overledene.

Laat het u een troost wezen dat uw zoon gestorven is als een goed soldaat en een goed christen.

Beste mijnheer, ik heb op uw brief van 28 november vastgesteld dat een postwissel van 20 frank op de brief zou volgen. Intussen zijn we 18 januari en ik heb die postwissel nog niet ontvangen. Ik vraag me wel af wat er met die postwissel gebeurd is. Het zou erg vriendelijk van u zijn me zo gauw mogelijk te laten weten welk soort briefwissel dat was.
Was dat een Franse of een gewone briefwissel? Was dat in een brief? Ik hoop dat u me erover inlicht zodra u kunt.

Ik eindig door u te verzoeken mijn vriendschappelijke groeten te aanvaarden en u te vragen de moed niet te veel te laten zakken aangezien ik graag geloof dat de dierbare Maurice behoort tot de groep van de gelukzaligen. En wees ervan overtuigd dat zijn herinnering levendig zal blijven en zijn naam altijd in mijn geheugen gegrift zal blijven.

Laten we samen bidden voor de dierbare overledene en dat God een wachter mag zijn voor het leven. Ik zal verheugd zijn u een bezoek te brengen en een beetje te praten over de ons dierbare Maurice.
Ik zal de hierboven gevraagde inlichtingen afwachten.

Tot uw dienst,

Pascal Bailleul
91e regiment
3e bataljon -12e compagnie
Te velde

Pascal Bailleul beloofde dat hij op bezoek zou komen als hij het geluk had om de oorlog te overleven. Hij sneuvelde echter op 5 april 1915.

Dit mag dan wel om een kleine, onbeduidende soldaat gaan, het toont toch treffend de gruwel van de oorlog aan.

Tim Denecker