Sint-Juliaan was in Britse handen vanaf het late najaar 1914 tot april 1915. Het dorp werd tijdens de eerste Duitse gasaanval op 22 april 1915 verdedigd door de 3rd Canadian Infantry Brigade maar twee dagen later verloren tijdens een tweede Duitse gasaanval. Op 31 juli 1917 werd het heroverd door de 39th Division, opnieuw enkele dagen verloren en op 3 augustus weer heroverd. Op 27 april 1918 kwam het weer in Duitse handen tengevolge van 'de rechttrekking van de lijn van de salient'. Op 28 september werd het door Belgische troepen heroverd. De Dressing Station Cemetery werd gestart in september 1917 en bleef in gebruik tot in maart 1918.

Eén graf in Plot I rij F dateert van augustus 1918. De oorspronkelijke begraafplaats bestond uit Plots I en III en een deel van Plot II en telde 203 graven. Tijdens de zomer 1918 werd de begraafplaats zwaar beschadigd door artillerievuur. Na de oorlog kwam er een uitbreiding met Plot II (gedeeltelijk) en Plot IV.door de concentratie van geïsoleerde graven rond Sint-Juliaan.

Er worden nu 428 Commonwealthdoden herdacht. Hiervan zijn er 180 niet-geïdentificeerden. 'Special memorials' werden opgericht voor 9 militairen uit het Verenigd Koninkrijk en 2 uit Zuid-Afrika "Known to be buried in this cemetery". De begraafplaats heeft een oppervlakte van 2173 m² en is door een baksteenmuur omgeven.

Bijzettingen (Commonwealth War Graves Commission):

• Verenigd Koninkrijk: 395
• Canada: 15
• Australië: 10
• Nieuw-Zeeland: 3
• Zuid-Afrika: 5
• Totaal Commonwealth: 428