Het bijzondere bakstenen gebouwencomplex, gesitueerd rond een binnenplaats in het midden van het open en vlakke landschap, is in oorsprong een kinderopvangplaats die deel uitmaakt van de ‘School van de Koningin’. In deze schoolkolonie, opgericht in 1915 onder impuls van Koningin Elisabeth, werden tijdens de ‘Groote Oorlog’ achtergebleven kinderen van achter de frontlinie opgevangen. De meeste gewone scholen waren opgeëist als veldhospitaal of ze lagen gevaarlijk dicht bij de gevechtslinies. De school verwierf een grote bekendheid en bood op bepaalde tijdstippen onderdak aan meer dan 600 kinderen. Het scholencomplex bestaat grotendeels uit houten barakken. In 1917 financierde het Amerikaanse Rode Kruis de bouw van een bakstenen opvangplaats voor de allerkleinsten. Zo probeerden ze het leven een beetje leefbaar te houden voor de kinderen uit de Westhoek. Na de wapenstilstand bleef de infrastructuur behouden voor de opvang van de kinderen uit de ‘Verwoeste Gewesten’. Voor velen was de kapotgeschoten frontstreek immers onleefbaar. Ook kinderen uit Rusland, slachtoffer van de Russische burgeroorlog, werden hier opgevangen.