Louis de Gonzague de Mahieu wordt op 19 januari 1898 in Antwerpen geboren als tweede zoon van ridder de Mahieu. Na de Duitse inval biedt hij zich na een korte aarzeling op 7 augustus 1914 als oorlogsvrijwilliger aan. Hij is dan zestien en een half jaar oud. Hij wordt ingelijfd in het 1ste Vrijwilligersregiment. Na een korte opleiding worden de vrijwilligers ingezet bij beveiligingsopdrachten. Na de val van Antwerpen komen ze in West-Vlaanderen terecht. Aan de IJzer vullen vrijwilligers uitgedunde regimenten aan. Soldaat de Mahieu komt zo op 8 november 1914 in het Regiment Grenadiers. Met de Belgische Zesde Legerdivisie worden de Grenadiers in verschillende sectoren opgesteld: bij Diksmuide, bij Steenstrate waar de eerste gasaanval plaatsheeft, weer bij Diksmuide en in 1916 bij Nieuwkapelle. Intussen is hij sinds mei 1915 korporaal. In maart 1916 mag hij naar het opleidingscentrum voor Hulponderluitenanten, waar hij in juli tot sergeant wordt bevorderd. Kort daarop komt hij als adjudant weer in zijn regiment. Door de reorganisatie van het Belgisch leger eind 1916 is dat het 2de Regiment Grenadiers. In 1917 is zijn regiment weer bij Steenstrate, daarna weer bij Nieuwkapelle. In 1918 is het regiment afwisselend in de sector Nieuwpoort of bij Brielen, net ten noorden van Ieper. Louis de Mahieu wordt in maart 1918 hulponderluitenant. Als piepjonge officier van amper 20 jaar draagt hij het kruis van ridder in de Orde van Leopold II en van de Leopoldsorde, ook het Oorlogskruis. Op 31 augustus moet hij bij dag met een patrouille van 20 man de sterke Duitse verdedigingslijn bij Warwick Farm gaan verkennen ter voorbereiding van het eindoffensief. De boerderij ligt aan de Wieltjesstraat te Ieper, zowat tegenover de huidige Franse militaire begraafplaats St. Charles de Potyze. Het doel van de verkenningstocht is de getalsterkte en de kracht van de Duitsers die de boerderij bezetten, te kunnen schatten. Wanneer de Belgen de hoeve bereikten, worden ze hevig beschoten. Louis de Mahieu wordt door een kogel in het hoofd getroffen. Zijn mannen moeten hem achterlaten en het is onmogelijk om de gewonde of dode officier daar weg te halen. Tien maanden later, in juli 1919, ondernemen vader de Mahieu en een zus de reis naar Ieper. Samen met soldaat Van Doren, die deel uitmaakte van de patrouille, trachten ze het graf terug te vinden. Dichtbij de overgroeide puinhoop van Warwick Farm vinden ze een grafkruis met de tekst: "An Unknown Belgian Officer - Died of Wounds". Het eenvoudige grafkruis, nu te zien in het In Flanders Fields Museum, is gemaakt van onderdelen van een stoel. Om zeker te zijn, wordt het voeteneinde van het graf opengemaakt. Louis had immers net zijn schoenen laten repareren. En inderdaad, bij het openmaken worden vernieuwde schoenpunten vastgesteld. Het lijk wordt in aanwezigheid van een priester ontgraven en op 4 april 1921 op het kerkhof van Oostvleteren herbegraven. Voor de herstelde kerk schenkt de familie een glasraam met de Heilige Aloysius van Gonzaga, de beschermheilige van Louis de Mahieu. Jammergenoeg werd dit glasraam vernietigd bij de brand in de kerk in de jaren 70-ig.