Baron Alexis de Gunzburg 06/05/1887 - 06/11/1914 Alexis de Gunzburg werd geboren op 6 mei 1887 en was de jongste zoon van baron en barones de Gunzburg uit Parijs, 199 Boulevard St.-Germain. Hij was Rus van geboorte, werd opgeleid in Eton Memorial College en werd Brit genaturaliseerd bij het uitbreken van de Grote Oorlog met Duitsland. Als vertaler of 'Inter-pretor' werd hij ingelijfd bij de Royal Horse Guards (7e Cavalerie Brigade). Er is verwarring rond de spelling van de naam. In de Army List Supplement van september 1914 staat hij vermeld als de Gunzturg. In de Army List van oktober 1914 staat hij vermeld als de Gunzburg en in History of the 11th Hussars (Prince Albert's Own) 1908-1934, als de Gunzberg. Hij verliet Engeland met zijn regiment in oktober 1914 en werd direct naar de frontlijn in Vlaanderen overgebracht, waar hij de waardering bekwam voor zijn dapperheid, koelbloedigheid en gewaagde durf onder vijandelijk vuur. Hij stond altijd paraat om uiterst gevaarlijke missies of opdrachten in de meest ondankbare omstandigheden uit te voeren in het zicht van de vijand. Hij verliet eens de loopgraven op eigen groot gevaar om een dokter op te halen, nadat hij zelf Lord Alastair Innes Kar had bijgestaan nadat die gewond werd. Hij sneuvelde bij Ieper op 6 november 1914. Hij diende dan met de Life Guards en hij moest samen met drie andere jonge officieren de Royal Horse Guards vooruit leiden om een aanval op Zillebeke te ondersteunen. Zij noemden zichzelf de 'Fire Brigade'. Zij kweten zich heel succesvol van hun taak, opereerden te voet, hadden moeten rennen door een open veld voor ongeveer 200m., maar werden alle vier op hun terugweg neergeveld door vijandelijk mitrailleurvuur. 2e Luitenant Alexis de Gunzburg werd hier begraven, samen met Kolonel Gordon Wilson van de Royal Horse Guards, Majoor Dawnay en Kapitein Wyndham van de Life Guards die op dezelfde dag sneuvelden, op de 'churchyard' van Zillebeke. Op die 6e november 1914 had hij meerdere boodschappen in de eerste vuurlinie overgebracht onder zwaar vijandelijk machinegeweervuur. Zijn moeder, weduwe Barones de Gunzburg, ontving van de Britse koning George V een telegram, waarin hij de waardering uitsprak voor de heldenmoed van haar zoon. 'His Majesty has learnt how gallantly Baron de Gunzburg fought with his comrades of the Royal Horse Guards although his duties as interpretor did not necessitate his presence in the firing line'. In vertaling: 'Zijne Majesteit heeft kennis genomen hoe dapper Baron De Gunzburg vocht met zijn kameraden van de Royal Horse Guards, alhoewel door zijn bekwaamheden als tolk en vertaler zijn aanwezigheid in de eerste vuurlinie niet noodzakelijk was'. Na de Grote Oorlog vroeg de familie aan burgemeester Gaston baron de Vinck, welke blijvende herinnering aan hun gesneuvelde zoon het dorp wenste. Het antwoord was 'een klok'. De eerste klok die in de kerktoren van Zillebeke hangt is genaamd Catharina en weegt 774,5 kg. De tweede klok, Alexis, werd door Barones de Gunzburg geschonken en draagt als opschrift: 'De profundi clamavi ad te Domine. Je m'appelle Alexis. J'ai été donnée par la Baronne Henriette de Gunzburg en souvenir de son fils soldat le Baron Alexis de Gunzburg, tombé à Zillebeke, l'année 1914'. Zij weegt 397 kg. Beide klokken werden vervaardigd door het huis Slegers-Canard uit Tellin, provincie Luxemburg en lieten voor de eerste maal hun stem horen op de vooravond van augustuskermis 1924. Tekst uitgesproken door Michel Vansuyt n.a.v. de Remembrance te Zillebeke op 06/11/2004